Alışılmamışların kadını, kristal sesli İzlanda’lı sanatçı Björk sekizinci stüdyo albümü Biophilia’dan sonra iki yıllık bir turneye çıkmış ve bu displinlerarası gösterinin Londra-Alexander Palace’taki final şovunun bir konser-film olarak piyasaya sürmeye karar vermişti. 6 haftada 55 ülkede vizyona giren bu mükemmel gösteriyi Filmekimi kapsamında izleme olanağı bulduk ve sizin için değerlendirdik.

Gösteri Biophilia’nın ne olduğu ve neyi amaçladıklarından bahseden kısa bir konuşmayla başlıyor ve ardından bize alışkın olmadığımız bir haz dünyasının kapılarını aralıyor. Kullanılan enstrümanlarla dijital-geleneksel seslerin uyumu ve Björk’ün bu seslere hayat verişi oldukça etkileyici. Konser esnasında kullanılan renklerin uyumu ve limitsiz seslerin etkisiyle kendinizi istediğiniz her şeyi kurgulayabileceğiniz bir hayal dünyasının buluyorsunuz. Modern dünyanın tam ortasında fakat insan eli değmemiş, olabildiğince doğal duygularla dolu bir hayal dünyası.. Bu dakikadan sonra ise tek yapmanız gereken renklerin ve müziğin rehberliğinde gösterinin zevkini çıkarmak. Björk ve ekibi amaçladıkları “sadece sesi kullanarak diğer duyulara ulaşma” olayında oldukça başarılı.

Tüm bu güzelliklere rağmen belki sadece Björk adının bile fazlaca beklenti yaratmasından kaynaklanan ortak bir eleştirimiz olacak; şarkı geçişleri. Kristal sesli sanaçtının bu performansında bazı şarkı geçişlerinin pek de akıcı olmadığını söylemek mümkün. Fakat “Bu kadar kusur kadı kızında da olur.” derseniz tabi ki anlayışla karşılarız.

Bunun yanında Björk’ün davulcusu Manu Delago‘nun “Hang” isim verilen davul benzeri müzik aletiyle sergilediği şov, Graduale Nobili korosu ve Björk’ün kurguladığı müzik aletleri; filmi izlemek için sebep olarak Björk yetmiyorsa kullanabilecek diğer sebepler. Kesinlikle izlemenizi tavsiye ediyoruz.

*Yazı için Arda Tahiroğlu’na teşekkür ederiz.