Chet Faker diye bir adam var. Çok güzel müzik yapıyor. Acaba Türkiye’ye gelir mi? Chet Faker Türkiye’ye geliyormuş. 2 saat içerisinde Babylon’u doldurmuş. Chet Faker’a bilet var mı? Chet Faker, Volkswagen Arena taşınmış. Şimdi alabiliriz bileti. Arena’yı bile 3 günde doldurmuş.

Dün geceye kadar Chet Faker efsanesini, efsane diyeceğim çünkü gerçekten kulaktan kulağa ya da bilgisayardan bilgisayara bizler yarattık bunu, bu şekilde özetleyebiliriz. Tabi ki dün geceye bu duygular içerisinde gittiğimiz için beklentilerimiz gerçekten büyüktü. Alana vardığımız zaman Travis’ten Pixies’ten hatta Bob Dylan’dan daha fazla bir kalabalık vardı. Yine şaşırdık desek yalan olur. Ama şöyle bir anektodu hemen düşeyim alana gelen bir kısım insan herkes orada ben de gideyim motivasyonuyla oradaydı. Onu nereden çıkardın derseniz de performans sırasında kulakları rahatsız eden konuşmaların uğultusundan diyebilirim.

Chet Faker öncesi çıkan Islandman doğru seçimdi. Yorulmadan çaldılar, yorulmadan dinledik. Bize John Talabot, Bonobo gibi isimleri hatırlattı. Bu ikiliyi daha çok görürüz.

Konsere gelirsek. Öncelikle belirtelim. Yeni adıyla Volkswagen Arena, eski adıyla Black Box‘ın ses sitemine hayranız. Çıkardıkları seslerin kulağa hoş bir şekilde gelmesi orada sahne alan isimler için büyük avantaj. Zaten Chet Faker için de sentezlediği seslerin olabildiğince güzel çıkması gerekli bir konuydu ve Arena’ya olan güvenimiz boşa çıkmadı.

Konser boyunca Chet Faker çoğu zaman tek tabanca ve adeta mekan dj’yi profilinde boy gösterdi. Zaman zaman ise davulcusu ve gitaristiyle “ben de canlı müzik yapıyorum” dedi. Akbank Caz Festivali’ne özel midir tam bilemiyoruz ama bir kaç şarkıda da şarkı içerisinde doğaçlama hareketler de bulundu. Hatta bir tane de ilk defa burada sizlere çalıyorum diyerek bir parça çaldı.

Tek albümü olmasına rağmen şunu da çalsaydı keşke dediğimiz şarkıları oldu. Bir Melt, bir Release Your Problems da dinlemek isterdik ama onun yerine bir Jeff Buckley coverıyla gönlümüzü hoş tuttu. Seyirciyi eleştirdik ama işin şov kısmında iyiydiler. Alkış, sözsüz ve kolay sözleri olan kısımlara eşlik etmek, telefonların ışıklarıyla Chet Faker’a güzel gözükmek gibi hareketlerde hevesli bir topluluk vardı. Ah bir de şarkı sıralarında gereksiz konuşma uğultusu duymasaydık.

Konserin sonlarına doğru ise o çok beklenen şarkılar yaklaşınca heyecan üst seviyelere çıktı. Bağımsız bir sanatçı olarak albümü çıkarabilmesine destek olduğumuz için teşekkürünü de eksik etmeyen Chet Faker, son şarkı Talk Is Cheap için tek başına klavyesinin başında geçti. Biz de bu duygu yüklü durumu size bir yağlı boya tablosuyla aktarıyoruz.

Arena çıkışı ne yazık ki birazcık çileli oluyor . Konserin güzel anıları bizi yavaş yavaş bırakmaya başladığında taksiye kavuştuk neyse ki. Diğer türlü akılda o güzel anılar kalmıyor, çıkış çilesi akılda yer ediyor. Sonuç olarak güzel bir performans ile bize kendine daha fazla hayran bırakan bir Chet Faker’ı daha çok konuşuruz.