SALI PAZARI: 13.11.2018

İşte, haftanın en sevdiğimiz günü. Bildiğiniz üzere her salı günü Avaz ahalisi olarak o hafta severek dinlediğimiz şarkıları sizlerle buluşturuyoruz. Bu hafta da yine tezgahlarımızı sizler için açtık. Spotify listesini de hemen aşağıya iliştirdik. Buyurun:

HANDE’NİN TEZGAHI

Rex Orange County – Belly (The Grass Stains)

Bugünlerde modumu yansıtan en iyi şarkı olabilir mi? Rex Orange County bağımlılığım birkaç haftadır hız kesmeden devam ediyor.

The Do – At Last

The Do artık yeni albüm yapsın, yeter. Tüm diskografiyi tekrar tekrar döndürüyorum bu aralar. Ancak bu şarkı benim grup ile tanışma sebebim olduğu için bende yeri bir ayrı. Spoiler: Bu şarkıdaki mutlu son asla gerçek hayatta gelmiyor.

Mitski – Nobody

Ege’nin ısrarları sonunda Mitski’yi keşfettim. İyi bir şey mi oldu, çok emin değilim. Sharon, Laura, Angel sevgi üçgenime bir de Mitski ekleyip kare yapmayı düşünüyorum şu sıralar.

4 Non Blondes – What’s Up?

Sonunda Sense8’i bitirdim. Geç buldum, erken bitti. Olmayan cluster’ımın yasını bu şarkı ile tutuyorum.

Little Joy – Unattainable

Tek bir albümleri olsa da Little Joy’un favori süper grubum olduğunu söylemiş miydim? Rodrigo Amarante’ın konserine gitme konusunda kararsızım. Yine de eski arkadaşıma bir selam vermeme vesile olduğunu söyleyebilirim.

EGE’NİN TEZGAHI

Vince Staples – No Bleedin

Hell Can Wait ile çıkış yaptığından beri her yıl bir albüm ya da EP yayınlayan Vince, FM! ile bu seneyi de pas geçmedi. West Coast kankalarını topladığı albümde önceki albüm Big Fish Theory’deki kadar deneysel olmasa da yine cayır cayır club beat’leri, Vince’in kişiliğini şimdiye dek en iyi şekilde yansıttığı sözler etrafında örülmüş. Batı Yakası’nın karanlık tarafı, Vince’in abuk mizah anlayışı ve sivri diliyle kulaklarımızda. Albümdeki favorilerimden No Bleedin’de çok sevdiğim Kamaiyah da var. Yakın dönemde Kendrick ile birlikte bu kadar parlak bir diskografiye sahip başka bir rapçi daha aklıma gelmiyor.

CupcakKe – Cereal and Water

CupcakKe’in müziğini rahatsız edici derecede müstehcen bulanların bu şarkıya ne tepki vereceğini merak ediyorum. Siyahi oluşuna ve dönemin toplumsal ve politik durumuna benim de kendisinden beklemediğim kadar ciddiyetle yaklaşmış ve yeni albümü Eden’ın en iyisi çıkmış ortaya. Penisler hakkında komik tweetler atan bir kadından çok daha fazlası CupcakKe. Çok genç olmasına rağmen müthiş yetenekli ve bu sene birbirinden harika iki albüm yaptı. 2019’da da seriyi bozmadan devam edecektir diye tahmin ediyorum.

Priests – Nothing Feels Natural

Geçen sene bıkmadan döndürüp durduğum Priests’in albümü bugün yeniden aklıma düştü. Havadan olabilir.

Rival Consoles – Phantom Grip

Geçen hafta Zorlu PSM’de Rival Consoles’u izledim ve hayatım değişti. Bu kadar etkileyici çok az şey izlemiştim daha önce. Bir süre sonra dans etmeye çalışmayı ve duyduğum sesleri “nasıl ya” diye sorgulamayı bırakıp kollarımı kavuşturup müziğin sınırsızlığı üzerine bir dersmiş gibi izledim konseri. Zorlu’nun müthiş ses sisteminin de katkısı oldu tabii. Bir daha gelirse kaçırmamanızı şiddetle tavsiye ediyorum.

Marie Davidson – The Psychologist

Marie Davidson’ı canlı izlemeyi artık hepimizin hak ettiğini düşünüyorum. Olur da Sonar’a gelirse mutluluktan ağlayacağım. Bu kadının yaptığı müziği aklım almıyor, aklım almadıkça daha çok bağlanıyorum. Böyle bir şey olabilir mi?

Objekt – 35

İlk albümü Flatland’den beri yakın takibimde olan techno prodüktörü Objekt sonunda yeni albümü Cocoon Crush’ı yayınladı. Techno’yu yapaylıktan koparıp daha insani ve sıcak kılmaya çalışan Objekt, ikinci albümünde çok daha deneysel sularda yüzüyor ve ilk albüme göre daha da organik seslere yer veriyor. Bana yer yer Amon Tobin’in ISAM’ini hatırlatıyor ama ondan çok daha başarılı. 35’ı dinleyip kendisinin dehasına hayran olmamak imkansız. Sonar’a gelirse çıldıracağım bir diğer isim kendisi.

Tender – Silence

Normalde bu tarz bedroom-pop gruplarını birbirine çok benzer ve orijinallikten uzak bulurum ama hafta sonu Mix Festival’e geleceğini öğrenip dinlemeye başladığım Tender’ın müziğini benim için çekici ve ayrı kılan bir şeyler var, çözemedim hala ne olduğunu.

CEMRE’NİN TEZGAHI

Balthazar – Entertainment

Sanki yeni bir şarkının geleceğini hissetmişçesine bütün hafta Balthazar dinledim. Yeni şarkıyı da hemen aşağıya bırakayım.

P.S.: Sürekli hangisini daha çok seviyorum diye karar vermeye çalışıyorum ama grubun iki vokaline de aynı derecede hastayım…

Vince Staples – Tweakin’

Yine hiphop dinlemekten kendimi alamıyorum, arka arkaya harika albümler çıktı:

Metro Boomin & Travis Scott & 21 Savage – Borrowed Love (ft. Swae Lee Wizkid)

Arka arkaya çıkan harika albümlerden biri de burada:

Metric – Breathing Underwater

Konserine gidip etkisinden çıkamamaktan mı yoksa hayatımdaki değişikliklere ayak uyduramıyor olsam da bir şekilde yuvarlanıp gidiyor olduğum için şarkının sözlerine relate ettiğimden midir bilmem, sürekli aklımda bu şarkı var.

6LACK – PRBLMS

Sözlerine dikkatini verince ne şerefsiz bir insanmış bu 6LACK diye düşünmemek elde değil.

AHMET’İN TEZGAHI

LSD – Mountains

Sia, Diplo ve Labrinth birlikteliği Mountains’ın da gelmesiyle bir EP’ye dönüştü. Her şarkı başlı başına bir harika. Benim gözümde bu senenin en iyi işlerinden.

Clean Bandit – Baby feat. Marina & Luis Fonsi

Marina bir Clean Bandit şarkısına eşlik ederek tekrardan ortaya çıktı. Şarkı vasat ama sesi özlenenlerden.

Duffy – Mercy

Yıllar önce bir Mercy vardı.