Oradaydık: Interpol
Epey kalabalıktı. Paul Banks “Merhaba!” dedi ve konser boyunca da dedikleri bundan daha farklı ayarda, daha samimi sözler veya cümleler değildi. Seyirciyle iletişim kurma babında çok samimi olmadıklarını, mesafeli durduklarını zaten biliyoruz. Ekipten Brazzaville sıcaklığı bekleyip sonradan hayal kırıklığına uğramadık. Eski albümlere fazla fazla dönmeleri bu konseri konser yapan, Interpol büyüsünü koruyan en önemli detay. Son albümden şarkıları benimseyemeyen hayran kitlesi bir hayli fazla. Son albümden şarkılar çalmaya başladığında sıkıntı da basmaya başlıyordu Interpol sevenleri.
Neyse ki sıkıntılı zamanlar çabuk geçti. Slow Hands başladı coştuk, The New ile hüzünlere yol aldık. Ses sistemine rağmen gümbür gümbür çaldılar. Sahnede hoplamalı zıplamalı seyirciyi coşturacak hareketlere bulaşmadıkları için genel konser atmosferi durağandı. Zaman zaman içine giremediğimiz de oldu. Konserin kısa sürmesi bizleri hayal kırıklığına sürükledi. Bis için döndüklerinde “İşte bu!” dedik. Bütün bir konser boyu çalmaları temennisinde bulunduğumuz Take You On A Cruise‘u işitti kulaklarımız. Üstüne bir de Obstacle 1 geldi ya, kalabalık mest oldu. Bütün olumsuzluklar geride kaldı, finaller arasında moral bulduk.
Onca lafın sözün üstüne playlist’i de yazalım tabii.
Success, Say Hello To The Angels, Narc, Hands Away, Barricade, Leif Erikson, The New, C’Mere, Lights, Evil, NYC, Lenght of Love, The Heinrich Maneuver, Memory Serves, Slow Hands, Untitled, Take You On A Cruise, Not Even Jail, Obstacle 1
Evet, ne yazık ki Specialist çalmadılar. Bir de epey kısa durdular sahnede. Neyse, yine de biz dün akşam Interpol konserindeydik, çok da güzel vakit geçirdik.