Dido müziği denince aklınıza gelen 3 kelimeyi yazın… Ben buraya yazıyorum:

doslarım, sakinlik, melankoli

Sevgili yok, dans yok, eğlence yok, ışıltı yok, şiddet yok, nefret yok… Dido’nun müziğinde aslında kötü duyguya yer yok! Bu yüzden insanın arkadaşlarını hatırlaması, sakin zamanlarında Dido’yu dinlemesi ve en mutlulukla hafif hüzünü aynı anda hissedecek hale gelmesi çok normal. Hal böyleyken Dido’nun 2008 çıkışlı son albümü Safe Trip Home isimli akustik albümü ile yine güvenlikli bölgeden çıkmadığı fark etmiştik; tebessüm etmiştik ve melankolik halimize devam etmiştik.

Oysaki Dido bizi kandırıyormuş yıllardır. Özünde yatan müzik elektronik müzikmiş de haberimiz yokmuş. Evinde, yine mutfak masasında ürettiği şarkıları ani bir kararla elektronik aletleriyle çalmaya karar vermiş ve özüne dönüp de bundan zevk aldığını görünce çok mutlu olmuş ve yeni albümünü daha elektronik yapmaya karar vermiş.

Hadi hayırlısı diyoruz. Dido’yu elektronik ezgilerle dinleyebilecek miyiz, bunu 2010’nun ilk aylarında göreceğiz.