Ekvator kökenli Amerikalı sanatçı, Roberto Carlos Lange ya da sahne adıyla Helado Negro’nun 7. stüdyo albümü Far In, senenin öne çıkan işlerinden biri, kendi ifadesiyle dinleyicisinin alnına kondurduğu bir öpücük. Daha önce İstanbul’da verdiği konseriyle, Beirut’la beraber çıktığı turla ya da önceki işleriyle yolu kesişmemiş olanlar için de bir tanışma vesilesi.

Bir önceki albümü, 2019 tarihli This is How You Smile’la birlikte kitlesini genişleten ve belirli bir tarz oturtan Helado Negro, albüm süreciyle birlikte uzun bir turneye çıkıyor. Bu uzun ve yorucu dönemin kendisi için fiziksel ve zihinsel olarak oldukça yıpratıcı olduğunu ekleyen 41 yaşındaki sanatçı, biraz durmak ve ara vermek ihtiyacı hissettiğini belirtiyor. Böylece uzun süredir birlikte olduğu partneri görsel sanatçı Kristi Sword ile birlikte ortak bir proje üzerinde çalışmak ve biraz izole olmak üzere Marfa, Texas’a gidiyorlar. Başta birkaç hafta olarak planlanan bu gezi, pandeminin tatsız sürpriziyle 6 ay kadar sürüyor. Bu kısmi mahsur kalma hâli de Lange için olabilecek en verimli şekilde geçiyor belki de. Önce partneri Sword’un eserlerinden aldığı ilhamın üstüne giderek yazdığı, kendi işlerine göre çok daha deneysel bir yerde duran Kite Symphony, Four Variations ortaya çıkıyor. Bununla birlikte yeni albümü Far In’in de temelleri burada atılıyor. Nitekim, kendisinin de açıkça belirttiği üzere albüm Marfa’dan, doğasından ve oradaki süreçten oldukça etkileniyor.

Bir önceki albümünden taşıdığı yorgunluk ve uzun izolasyon hali, Far In’in genel ruh hâlini de belirliyor. Bu albümde yapmak istediğinin müzikal olarak bir adım ileri gitmek ya da diğer işlerinin üzerine çıkmak olmadığını belirten Lange, yalnızca kendini rahat hissettiği şeyi yapmaya devam ediyor. Bu süreci anlatırken de kendini müzikle ifade etmek konusunda her zaman rahat olsa da hiçbir zaman bu albüm sürecinde olduğu kadar da rahat olmadığını ekliyor. Bu rahatlığın neticesi olarak da yaklaşık bir saatlik bu meditatif yolculuk ortaya çıkıyor. Albümle ilgili bir fun fact olarak da hemen ekleyelim, albümün adı neredeyse Wim Wenders’ın 1991 tarihli filminden ilhamla Until the End of the World olacakmış. Filme hakim olanlar albümle arasında elbet bir bağlantı kuracaktır.

This is How You Smile’la birlikte daha romantik ve yumuşak bir yola girmişken ya da Young, Latin and Proud ve It’s My Brown Skin gibi şarkılarıyla daha protest bir yerde durabilecekken, daha önce denediklerini bir kenara bırakarak onların üstüne bir şeyler eklemek yerine yeni bir yola çıkıyor Lange. Bu yolculukta plak şirketini değiştirip, indie müziğin kalesi 4AD’ye geçtiğini de eklemek gerek. Daha önce yaptığı gibi saf baladlar ya da doğrudan anlatımlar yerine söz yazarlığında bu sefer daha dolaylı bir yöntem tercih ediyor. Evet, albümün bir temasından söz edilecekse o yine aşk. Ama bu defa yalnızca bir partnere yönelik değil, daha geniş anlamda. Şarkı sözü yazarken de kendi travmalarını açıkça anlatmaktansa daha dolaylı bir yol tercih ediyor ya da doğa, çevre sorunları, dünyanın sonu gibi daha genel temalar üzerine eğiliyor. Nitekim albümün sonlarında yer alan La Naranja da kıyamet için yazılmış ve dünyayı kurtarma görevini kendisi ve partnerinin omuzlarına yükleyen bir dua gibi. 

Albümün öne çıkan parçalarından biri Outside the Outside. Albüm genelinde olduğu gibi synth’lerin, basların, hülyalı melodilerin yoğunlukta olduğu şarkıya bir de video eşlik ediyor. Helado Negro’nun aile albümünde yer alan VHS kasetlerden elde ettiği görüntülerin kolajından oluşan video, latin bir aile partisine bizi de davet ediyor. O günleri anlatırken sabah 7’de kalktığında salonda hâla bir şeyler içip dans eden insanlar olduğunu hatırladığını ifade eden Lange, belki de farkında olmadan albümün karakterini de ortaya koyuyor. Arada bir odaya çekilip uyumana da izin veren ancak bir şekilde dansın da sürekli devam ettiği, uykuyla uyanıklık arasında geçen bir süreç.

Albümün ilk single’ı Gemini and Leo, önceki işlerine belki de en yakın parçalardan biri. Albüme Wake Up Tomorrow’la yavaş bir başlangıç yaptıktan sonra ikinci sırada karşılıyor dinleyicisini. Dolu dizgin bir balad olmasa da bir aşk şarkısı olmadığı da söylenemez. Ancak albümün karakterine de uygun bir şekilde funk ve disko melodileriyle her burçtan dansçıyı piste davet ediyor. 

Albümün önemli unsurlarından biri baslar ve davullar. Şarkısına ve muhatabına göre karşısındakinin kalp ritmini ayarlamak ve yeri geldiğinde değiştirmek ya da omuz başlarıyla eşlik edilecek ritmi başlatmak için küçük oyunlar oynuyor. Yeterince aramadığı annesine yazdığı bir özür mektubu olan Telescope’ta daha yavaş ve akıcı bir şekilde duyuluyorken bir dansa davet şarkısı olan Gemini and Leo, omuzla tutulan ritimleri ve kalp atışlarını zaman zaman hızlandırmayı hedefliyor. 

Uzun zaman sonra vereceği ilk New York konserine seyircilerini davet ederken kendi kullandığı ifadelerle biz de sizi Far In dinlemeye davet ediyoruz: Nazik kalpleriniz ve dans ayakkabılarınızla gelin, Helado Negro ve Far In her ikisini de tatmin edecektir.