Evrimsel psikologların bizlere söylediğine göre insanın canını en çok acıtan davranış afaroz edilme, bir gruptan veya topluluktan dışlanma imiş. Kökeni ise kabileler halinde yaşadığımız zamana dayanıyormuş. Bu konuyu heavy metal devleri üzerinden örneklendirelim;

Yıllarca Metallica ve Megadeth dinlemişseniz bu iki grubun daimi olarak kıyaslandığını bilirsiniz. Bu durumda, Dave Mustaine’in Metallica’nın gitaristi iken ayrılıp, Megadeth grubunu kurduğundan da muhakkak haberdarsınızdır. Lakin bu ayrılışın biraz nahoş bir hikayesi var. 1983 yılında Dave Mustaine’e birdenbire Metallica’dan sebep sunulmaksızın atıldığı söyleniyor: “You are fired!”. Sebebinin sürekli sarhoş gezmesi olduğunu da sonradan anlıyor. Bu, zaten çok zor bir çocukluk geçirmiş Dave Mustaine için çok büyük bir yıkım oluyor. Ardından sokakta görenlerin, “Aa Metallica’dan atılan Dave değil mi bu ya?” konulu aşağılamalarına da maruz kalıyor.

Bu yıkım onun için küllerinden doğmak oluyor ve azmedip Megadeth’i kuruyor. Metallica’dan sonra tarihe damgasını vurmuş ikinci büyük heavy metal grubu ünvanını alıyor Megadeth akabinde. Fakat Metallica’nın albümleri 180 milyon satarken, Megadeth’in albümleri 25 milyon satabiliyor. Metallica ile kıyaslamayınca büyük başarı yakalamış aslında Dave fakat fanlarının yaptığı kıyası kifayetsiz bulmuş ve kendi kendine yaptığı çilenin ardı arkası hiç kesilmemiş Dave’in. Metallica yükseldikçe yeni albüm için kamçılanmış adeta Dave. O kıymetli çilesi yeni albümler doğurmuş.

Megadeth’in varlığı hep bu acıdan beslenmiş ve varlığını -bunu itiraf etmek istemesem de- aslında Metallica’ya borçlu. Bu hususta Dave Mustaine’i gruptan atan Lars Ulrich ve James Hetfield’a kişisel olarak teşekkürlerimi sunuyorum. Zira Megadeth’in efsane albümü Youthanasia’dan yoksun bir hayat yaşadığımı düşünüyorum da, başka hangi albüm ile avunurdum bilmiyorum.

Terapisi esnasında, Lars Ulrich ile hesaplaşmalarını buradan izleyebilirsiniz.

Dave Mustaine kendisini “loser” diye harap ederken, fanları ona “anka kuşu” demeye devam edecekler!